Henryk Sienkiewicz zostawił nam powieść, która w swoim czasie miała swoje miejsce na każdym biurku amerykańskiego farmera i biznesmena. To stamtąd dowiadywali się ludzie o sile woli pierwszych chrześcijan: twardych, gotowych na męczeństwo, poświęcających swój dobytek, a w końcu i życie z taką łatwością jak niektórzy pozbywają się starych gazet. To przecież nie jest normalne... Czyżby więc tamci odbiegali od normy? W pewnym sensie tak. Sienkiewicz przedstawia bowiem zdrowych moralnie chrześcijan na tle zdegenerowanych i znudzonych życiem Rzymian. Ci drudzy nie pojawili się znikąd - narastające poczucie bezsensu wynikało z rosnącego stopniowo dobrobytu. W takich warunkach człowiek zaczyna zbyt wiele przypisywać sobie. Zatracili się tak bardzo, że gotowi byli w sobie samych uznać bóstwo... Siłą rzeczy sprawy pozaziemskie rozpływać się zaczęły we mgle bezsensu...

   W zasadzie tak było zawsze i dlatego potężne i pracowite narody po wiekach traciły na znaczeniu i stawały się z czasem sługami swych niedawnych wasali. Może dlatego tak wielkie znaczenie pośród narodu tracącego sens życia zyskał Jan Chrzciciel? Sam nic nie posiadający lecz oczy wszystkich kierujący ku sprawom najważniejszym, bo wiecznym. Stał się budzicielem sumień i serc odrętwiałych. W wypowiedziach swych był absolutnie jednoznaczny - nie tolerował obłudy. Nie potrafił tracić czasu na bezsensowne dysputy. I właśnie dlatego uważano go za wielkiego proroka. To on ochrzcił Chrystusa i wskazał na Niego jako Baranka Bożego, jako Tego, który chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Oj, jakże potrzeba nam owego ognia... Oby wciąż rozbrzmiewało nad nami papieskie wołanie z Placu Zwycięstwa: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi.

   Jakże bardzo - w dobie relatywizmu i kłaniania się wszelkiej maści poglądom - potrzebujemy normalności i jednoznaczności. O Chrystusie Panu powiedział prorok Izajasz, że z mocą ogłosi Prawo. Oczywiście - trzeba to czynić z mocą, bo to najlepsze Prawo, pochodzące od Boga. Rozbestwiony dobrobytem świat znów szuka ścieżek ucieczki w błogą, infantylną nieodpowiedzialność. Przeciwstawić się temu mogą jedynie odważni, jednoznaczni, Bogu oddani, na wszystko gotowi uczniowie Chrystusa - ochrzczeni ogniem.