Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Czymże zasłużył sobie ten człowiek na taką pochwałę ze strony samego Mistrza? Zwróćmy też uwagę na okoliczności, w jakich wypowiedział Pan te słowa. Otóż Jan, syn kapłana Zachariasza i Elżbiety, który przyszedł na świat w ich podeszłych latach, atmosferę pobożności i ukochania Boga ponad wszystko wyniósł po prostu z domu. Doskonale - jako kapłański syn - znał Pismo Święte. Powoływał się na nie, przemawiając do licznie przybywających nad Jordan. A przecież nie głaskał ich słowami. Był bardzo bezpośredni, a nawet szorstki. Dlaczego przychodzili? Prawdopodobnie sami czuli, że ich pobożność stała się jedynie fasadowa. Szukali pomocy, bo podświadomie czuli, że trzeba coś naprawić w relacjach z Bogiem, ale nie wiedzieli jak... Jan poruszał ich sumienia, jako człowiek bezkompromisowy i bardzo autentyczny. Jego skromne odzienie i ascetyczny styl życia przemawiały na jego korzyść. To on, bez obawy wskazał na Jezusa z Nazaretu, jako Baranka Bożego, który gładzi grzech świata. Mówił, że nie jest godzien nosić Mu sandałów... Nie miał wątpliwości - do czasu.

   Gdy jednak znalazł się w więzieniu, poprosił odwiedzających Go uczniów, by jednak się upewnili... Czy to Ty jesteś tym, który miał przyjść, czy też innego mamy oczekiwać? To pokazuje, że nawet człowiek tak mocno osadzony w Bogu, oddający Mu się cały, dla Niego gotów poświęcić własne życie, jednak może mieć wątpliwości. Pan Jezus nie odpowiedział wprost pytającym, ale wskazał na znaki: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. Takiemu znawcy Pism nie trzeba było więcej - wypełniają się zapowiedzi proroków o przyjściu Mesjasza. Wątpliwości zostały rozwiane.

   To pokazuje naturę człowieka: nawet najwierniejszy i najgorliwszy może doznać załamania, może zwątpić. Wtedy istnieje potrzeba otwarcia oczu przez kogoś z zewnątrz, a wróci to, co najpiękniejsze.

   Czy to nie zadanie dla nas - w odniesieniu do wszystkich, którzy zwątpili? Może trzeba wskazać na znaki, by wróciła pierwotna gorliwość?