Niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą... Nic dziwnego, że na taki widok tłumy zdumiewały się. To się przecież nie zdarza. Normalnie życie tak nie wygląda... Trzeba tylko uwzględnić pewne szczegóły: ci ludzie przyszli do Pana Jezusa wiedząc, że On jest w stanie im pomóc oraz wierząc, że zechce. Nie pomylili się. Koniecznym jednak okazało się tylko wejście do Niego na górę. Tak - wszyscy weszli na górę, ciągnąc i wnosząc z niemałym trudem swoich chorych. A gdyby i tego było mało, Pan Jezus rozmnożył dla nich chleb! Nie dość, że uzdrowił, nie dość, że nauczał, to jeszcze nakarmił!

   Wszystko to jest jedynie zapowiedzią tego, co czeka w niebie wszystkich ufających Bogu i wspinających się ku Niemu każdego dnia. My wiemy, że ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a prorok Izajasz nawet nie próbuje się wysilać na szczegółowy opis tamtej rzeczywistości. Wzmianka o uczcie z mięsem i winem może nie pociągać. Symbol zdartej zasłony i zdjętego całunu, który należy rozumieć jako zniknięcie wszelkich podziałów oraz wyjaśnienie tajemnic jest tylko sygnałem, że warto. Ale przypomnijmy: należy codziennie piąć się pod górę.