Dobry, cierpliwy, troskliwy, współczujący, Przyjaciel. Czy to aby na pewno model przywódcy, a w szczególności króla i to Króla wszechświata? A jednak. Taki właśnie jest nasz Pan. Jest On naprawdę kochający, ofiarny, cierpliwy i zainteresowany losem swoich poddanych. Na tyle zainteresowany, że chce być wręcz Bratem dla tych, którzy de facto są Jego poddanymi. Okazuje się bowiem, że aby sprawować władzę nie trzeba być surowym, ale kochającym a przy tym konsekwentnym. Konsekwencji zaś naszemu Panu odmówić nie można. Nigdy się nie cofał i nawet w obliczu śmierci na krzyżu nie zmienił swego programu zwyciężania zła dobrem.

   Pan Jezus nie musi nikomu niczego udowadniać. On nie musi nikogo prosić o głosy, nie musi zabiegać o władzę - On ją posiada i to w całej pełni - realną

i wieczną. Problem istnieje po stronie nas - ludzi. Wielu nie potrafi tego zauważyć bo jest zbyt cichy. Nie chce Go zaakceptować - bo nadto łagodny. Nie pociąga - bo wymagający.

   Niczego to jednak nie zmieni. Nasz Pan i tak przyjdzie sądzić żywych i umarłych, i tak udowodni swoją władzę, pokaże ostatecznie swoją moc. Dlatego tylko pokornie prosić trzeba, by światłem swego Ducha oświecić raczył nasze, umysły, byśmy wszyscy dostrzec potrafili to, co najważniejsze.