Taki wniosek nasuwa się po wysłuchaniu Maryjnego hymnu wdzięczności po uwzględnieniu słów: strącił władców z tronu a wywyższył pokornych. Wniosek w tytule byłby fałszywy i nieuprawniony gdybyśmy nie zwrócili uwagi na dwie sprawy: po pierwsze - nie zawsze ludzie dochodzą do władzy drogą prawości, po wtóre zaś bywają zbyt często pyszni i nadęci, dlatego wcześniej jeszcze wyśpiewuje Maryja: rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.

   Wszystko to, czym jesteśmy i co posiadamy pochodzi od Pana. Mogliśmy przecież urodzić się jako analfabeci na końcu świata. Mogliśmy się tu pojawić jako umysłowo upośledzeni, nie bardzo zdatni do osiągania sukcesów. Skoro zaś zarówno my sami jak i świat cały do Boga należymy, każdy sukces jest co najmniej wypadkową Bożej, uprzedzającej łaski i ludzkiego wysiłku. Rozumieją to dobrze ludzie pokorni w stylu Anny z dzisiejszego pierwszego czytania oraz Maryi, Matki Bożej.

   Niestety, zbyt wielu jest tych, którzy nie potrafią zrozumieć, że założenie firmy, mnożenie zysków, podpisywanie kontraktów czy nowe zlecenia nie są wyłącznie efektem osobistego geniuszu, sprytu i doskonałej przedsiębiorczości. Jako ludzie wierzący wiemy dobrze, że niczego nie byłoby bez Bożego wsparcia. Dlatego sukcesy odnoszone przez nas w życiu domagają się postawy wdzięczności względem Tego, od którego wszystko mamy. Niczym bylibyśmy bez Niego, a ponieważ trudno byłoby nam wskazać jakieś szczególne cechy, dla których nasz Pan zechciał nas owymi dobrami obsypać, pozostaje tylko wdzięczność i podejmowanie rozmaitych prób oddania chwały Najwyższemu.

   Nie jest więc tak, że Bóg nie lubi ludzi sukcesu. On pragnie owych sukcesów dla każdego z nas. Nie cierpi jednak kłamstwa i obłudy. Jeśli coś nie jest moim dorobkiem, a przynajmniej nie wyłącznie moim, to winienem oddać sprawiedliwość Temu, który w działaniach przynoszących zyski mnie wspierał.