Co oznacza być dobrym  człowiekiem? Co robi dobry człowiek i jak się zachowuje?

- Dobry człowiek ma wrażliwe serce i ludzkie odruchy, jest kulturalny, pracowity, pełen szacunku dla innych. Tytuł dobrego człowieka przydzielamy tym, którzy chętnie innym pomagają, mają dla nich czas, dobrze życzą, dobrze czynią, dzieła się tym, co posiadają. Człowiek wierzący za dobrego uważa tego, który wszystko zawierza Panu Bogu i swoje plany Jemu podporządkowuje.

   Wymieniony w dzisiejszym pierwszym czytaniu Dawid, jako niewątpliwie człowiek dobry, odczuł wewnętrzne poruszenie, skłaniające go do zbudowania Panu świątyni, zwłaszcza, że on sam mieszkał w pałacu cedrowym, a Arka Przymierza Pana w namiocie. Prorok Natan w pierwszym odruchu, logicznie oceniając zamiar Dawida jako dobry, utwierdził go w słuszności przedsięwzięcia. Nie tak jednak widzi człowiek, jak widzi Bóg. I dlatego sam Pan ponaglił Natana, by objawił Dawidowi Jego wolę. Przypomniał więc Bóg Dawidowi jego drogę wyniesienia od ubogiego pastuszka do króla izraelskiego. Wszystko w jego życiu było łaską. Więc odczuł w sobie pragnienie odpłacenia się Bogu za Jego łaskawość. Zbudowanie świątyni na cześć Pana wydawało się dobrym pomysłem. Z drugiej strony byłoby to kolejną łaską - zbudować dom dla Pana... Do tego jednak Pan Bóg nie dopuścił. Nie pozwolił mu wznieść świątyni, ale - jak to zwykle bywa z naszym Panem - jeśli nie daje jednego, to oznacza, że gotuje już następny dar, przewyższający ów wymarzony i oczekiwany. Potomek, który będzie panował na wieki i to nad wszystkimi narodami! Oto odpowiedź Boga na zaledwie zamiar wzniesienia świątyni. Nic więc dziwnego, że Dawid rozpływał się w psalmach uwielbienia na cześć jedynego Boga. Nie może też dziwić postawa Zachariasza, który wyśpiewuje hymn chwały na cześć Boga, błogosławiąc Pana, Boga Izraela.

   Oby ten rodzaj wdzięczności względem najwyższego stawał się i naszym udziałem. Zawsze.