Jakże wielką jest potrzeba znaczenia! Nie wszyscy są w stanie nad nią zapanować. Bywa, że im człowiek mniej znaczy w społeczeństwie, tym bardziej usiłuje zwrócić na siebie uwagę - i to najczęściej słowem. Gdy bowiem chodzi o ludzi czynu, to te same ich bronią, nie potrzeba słów. W słowach jednak tak łatwo się zagubić. Łatwo jest przecież składać deklaracje, rzucać obietnice, udając eksperta wypowiadać wiążące opinie. Ale to wszystko są tylko słowa.

   Pan Jezus dobrał sobie ludzi czynu i to powszedniego. Apostołowie przez Niego powołani nie mieli na swoim koncie żadnych znaczących działań. To dawało im wystarczającą pokorę, konieczną do realizowania Bożej woli. Dlatego wysławia Pan Jezus Ojca w niebie, że te rzeczy, czyli bogactwo pokory, zaufanie, wierność, posłuszeństwo itd. zostały zakryte przed szukającymi znaczenia mądrymi i roztropnymi, a więc poszukującymi znaczenia.