Obydwa dzisiejsze czytania bardzo wyraźnie wskazują na prawdę dotyczącą przychodzenia do Boga. W Ewangelii sam Pan Jezus oznajmia jednoznacznie: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec., zaś pierwsze czytanie wskazuje na przykład takiego pociągania. Przy tej okazji ujawnia się jednak jeszcze inna prawda o współdziałaniu z Bogiem. Historia udzielenia chrztu dworzaninowi etiopskiemu przez Filipa bardzo dyskretnie pokazuje jak dokonują się rzeczy wielkie. Otóż Filip usłyszał głos Boży, nakazujący mu znaleźć się w określonym czasie w konkretnym miejscu. W teologii łaski nazwalibyśmy to łaską uprzedzającą - głosem, wezwaniem pochodzącym od Boga, z którym Filip podjął współpracę, to znaczy niezwłocznie udał się na miejsce przez Boga wskazane. Mógł jednak dać sobie czas - jak niekiedy mówimy. Wówczas jednak powozu już by nie było, nie doszłoby do rozmowy z dworzaninem Kandaki i nie byłoby chrztu. Tu zaś Pan Bóg mógł działać w typowy dla siebie sposób: najpierw udzielił Filipowi łaski uprzedzającej w postaci natchnienia, gdy zaś ten dołożył do tego osobisty wysiłek, polegający na udaniu się na wskazane miejsce, otrzymał kolejną łaskę - kolejne natchnienie: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. Gdy zaś i tu okazał się posłusznym, Pan Bóg udzielił mu tzw. łaski wspomagającej, będącej konkretną pomocą w realizacji Jego woli. W mądrości więc Ducha wyjaśniał nieznajomemu zawiłości proroctw dotyczących Chrystusa, co nakładało się zapewne również na łaskę działającą w sercu samego Etiopa. Owocem tego była prośba o chrzest.

   Analizując ten przykład z Dziejów Apostolskich, możemy wspomnieć na jakże wiele natchnień, które my sami otrzymaliśmy w ciągu całego naszego życia. Wiele można by podawać konkretnych przykładów z autopsji, by wskazać jak bardzo warto jest ulegać Bożym natchnieniom - i to najlepiej natychmiast. Wspominając zaś opieszałość czy wręcz nieposłuszeństwo w tym względzie, również moglibyśmy wskazać sytuacje, gdzie oddalanie owych Bożych myśli, czy odsuwanie ich wykonania w czasie spowodowało zaprzepaszczenie konkretnego dobra.