Jako ludzie XXI wieku możemy się uśmiechać pod nosem na dźwięk słów proroka Izajasza, gdy pyta o powody wydawania pieniędzy na to, co nie jest chlebem i pracy na to, co nie nasyci. Samo pytanie jest bardzo sensowne.Możemy się jedynie uśmiechać na myśl o zakresie pokus tamtego czasu... Przecież ówczesne pojazdy nie zmienią się jeszcze przez wieki, to samo dotyczy naczyń potraw i Bóg wie, czego jeszcze? Jakże mała to - w porównaniu z naszymi czasami - paleta spraw niekoniecznych bezwzględnie do życia! Jednakże zagadnienie wciąż pozostaje to samo: krótkość życia człowieka powinna prowokować do nieustannego zadawania sobie pytania o sensowność naszych działań w perspektywie wieczności. One są najważniejsze, a o nasze sprawy doczesne Bóg sam się zatroszczy.