Niestety, nikt z ludzi nie jest wolny od wpływów złego ducha. Od czasu grzechu pierwszych rodziców poddani jesteśmy jego mocy. Efekty jego działania są jak kurz na meblach, jak brud pod paznokciami, jak pot na koszuli. Nieustannie trzeba je czyścić, myć i prać. Dokładnie tak samo jest z grzechami, które nie gładzone nie tylko powiększają ciężar duszy, która nie może się już wznosić ku niebu, ale też zaciemniają obraz rzeczywistości, zakłamują go, co prowadzić może nawet do oskarżania Pana Boga o rzeczy, którym On nie tylko jest przeciwny, ale z całych sił je zwalcza. Jak można oskarżać Jezusa o wypędzanie złych duchów mocą Belzebuba?! Widać jednak zacietrzewienie słuchaczy Chrystusa było tak wielkie i wewnętrzne sterowanie (pewnie już nie przez jednego, ale wiele złych duchów) na tyle skuteczne, że logika już nie miała tu nic do powiedzenia. I cóż z tego, że ich myślenie jest fałszywe i niespójne? Ważne, aby siać wątpliwości, by skłócać, ludzi nastawiać przeciwko sobie i odciągać jak najdalej od Boga.

   Czy coś zmieniło się w tym względzie mimo upływu wieków?