Pan Jezus mówi dziś o znaku Jonasza. Chociaż sam oporny, to jednak właściwie odczytany przez Niniwitów i tak spełnił swoją misję. Świat jest pełen znaków. Pan Jezus był znakiem najpierw dla Maryi, która przyjęła Go do swego łona, uradowała Elżbietę - dla niej stając się znakiem, a poczęty Jezus spowodował poruszenie dziecięcia w łonie Elżbiety. W Betlejem stał się znakiem (nieodczytanym) dla mieszkańców tego miasteczka, za to właściwie odnieśli się do Niego pasterze, mędrcy i wielu innych. Znakiem stał się dla Symeona, dla Anny - oni zaś dla Najświętszej Matki i Józefa. Przechodzący obok nie byli w stanie zgłębić jego znaczenia, bo chociaż widzieli, nie byli w stanie zauważyć...

   Idąc tym tropem można by powiedzieć, że i patronka dnia dzisiejszego - św. Jadwiga - również stała się znakiem dla sobie współczesnych. Niektórzy z nich zapewne właściwie odczytali komunikat w niej zawarty, ale wielu nie dotknęło w ogóle jej życie.

   Nie tylko więc znaki materialne, którymi szafuje Pan Bóg, mają nas utrzymywać na właściwym kursie, ale też i ludzie - oni również niejednokrotnie stają się znakami dla nas, a my dla nich. Warto o tym pamiętać.