Trąd był zawsze straszną chorobą - nie tylko w czasach Elizeusza. Można było ją porównać do nowotworu, który tak straszliwe żniwo zbiera każdego dnia w naszych czasach. Różnica polega na tym, że dziś pacjentów nowotworowych próbuje się leczyć i to różnymi metodami - niekiedy skutecznie. Niemniej na samą wzmiankę o raku doznajemy nieprzyjemnego poruszenia...

   Wyobraźmy sobie Naamana, dowódcę wojsk syryjskich, który oczyma wyobraźni oglądał już swój przyszły los: gnijące i cuchnące ciało, izolacja społeczna, separacja rodzinna, a ostatecznie śmierć w okropnych  boleściach i w osamotnieniu. Nie ma wątpliwości, że jako człowiek bogaty wiele wydał pieniędzy, szukając ratunku u ówczesnych medyków. Nie znalazł... Dlatego tak chętnie dał wiarę niewolnicy, która rozbudziła jego nadzieję na powrót do zdrowia za przyczyną człowieka - proroka żyjącego gdzieś daleko, zagranicą. Nie tylko  sam się poderwał, ale też zyskał poparcie swego króla. Zabrał ogromny majątek - jako zapłatę za medyczne działania niezwykłego człowieka.

   Tymczasem po dotarciu na miejsce przekonał się, że ów niezwykły człowiek nie jest znany nawet miejscowemu władcy. Za to gdy go już zlokalizowano, ten nie uznał za stosowne choćby obejrzeć pacjenta i dokonać jakichkolwiek ozdrowieńczych działań. Zaledwie przez posłańca nakazał mu wykąpać się siedmiokrotnie w Jordanie... Kto znalazł się kiedyś nad brzegiem Jordanu, doskonale rozumie, dlaczego jego wody wzbudziły w Naamanie raczej obrzydzenie. Był gotów zawrócić. Na szczęście przemówili mu do rozumu jego słudzy - skoro był tak blisko... I uzyskał to, czego pragnął, bo Bóg zwykle dokonuje wielkich działań przez zwykłych ludzi i proste znaki.