Przyjęło się, że gdy ktoś obchodzi rocznicę swego pobytu na tym świecie, najbliżsi znoszą mu prezenty. Skąd wziął się ten pomysł? Trudno dociec, tym bardziej, że logiki specjalnej w tym nie ma - przyjście na świat odbywa się bez jakiejkolwiek zasługi osobistej przybysza. Dlaczego więc go nagradzać? Chyba, że nie chodzi tu o nagrodę, a prosty wyraz radości z powodu tego, że już kolejny rok jesteś z nami. Tak, przecież ty jesteś dla nas darem i dlatego chcemy pamiętać o dniu, który wyznaczył początek wszelkim dobrom, jakie dzięki tobie stały się naszym udziałem.

   Św. Paweł pisał, że choć wielu dzieł dokonał, to przecież nie jego to zasługa, ale łaski Bożej, działającej w nim. Tak pewnie jest z wszystkimi dobroczyńcami. Dzisiejsze pierwsze czytanie mówi wprost, że Bóg z tymi, który Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra. We wszystkim współdziała z nami Bóg... I to nie tylko dla osobistego naszego dobra, ale bardzo szeroko pojmowanego, które staje się często udziałem bardzo wielkiej wspólnoty. Tak przecież było i z Matką Najświętszą - jakże pięknie współdziałał z Nią Bóg, aby radować się Nią mogły tysiączne pokolenia! Obyśmy potrafili uczyć się od Niej otwartości na Boga i współdziałania z Jego łaską, aby wielu cieszyć się mogło owocami z nieba.