Jeśli ktoś ma doświadczenie co najmniej kilkudniowej pielgrzymki, na przykład na Jasną Górę, to z ogromnym rozrzewnieniem i wdzięcznością wspomina serdeczność mieszkańców mijanych miast i wiosek, którzy nie tylko gościnnie podejmowali na noclegu, ale też nakarmili i z dobrym słowem odprawili. Zachowanie to wynikało wprost z pouczenia naszego Pana i było absolutnie bezinteresowne.

   Tak właśnie należy spojrzeć na dzisiejszą ewangelię, w której Pan Jezus odprawia swoich uczniów z nakazem głoszenia królestwa Bożego, wyposażając ich jednocześnie we władzę nad wszystkimi duchami oraz moc uzdrawiania. To stanowić ma ich bogactwo i zabezpieczenie. Ten sam Bóg, który ich posyła, jednocześnie zatroszczy się o ich utrzymanie, zamieszkanie i wypoczynek.

   Ileż to trzeba wiary i zaufania do Najwyższego, by nie przejmować się trzosem, jedzeniem czy dachem nad głową, skoro jest się posłańcem Bożym...