Ruiny nie tylko greckich rzymskich miast stanowią dziś turystyczną atrakcję dla turystów z całego świata. Znamy przecież i nasze, polskie miasteczka, które niegdyś były centrami życia kulturalnego, ośrodkami skupiającymi w sobie władzę i jej przedstawicieli, a dziś nie są nawet miastami powiatowymi. Niektóre z nich popadły w całkowitą ruinę, inne zaś, zdegradowane do roli podrzędnych miasteczek, jakby wstydziły się śladów minionej świetności w postaci ruin dawnych zamków czy świątyń. To prawda, po części bowiem jest to jednak świadectwo pewnej utraty. Niekoniecznie obecni mieszkańcy, ale któreś z wcześniejszych pokoleń utraciło dawną świetność i potęgę. Czegoś zabrakło. Może to efekt lenistwa, może rozrzutności, klęsk lub może wojen? Dość, że po dawnej świetności pozostały jedynie wspomnienia.

   Tak przemija postać tego świata... A cóż po latach pozostanie z pokrytych szkłem drapaczy chmur? Czym stanie się stolica hazardu - Las Vegas? Historia pokazuje, że Pan upokarza miasta niedostępne - aż do ziemi, sprawia, że w proch się obracają. On sam zaś jest środkiem ocalenia dla strzegących praw Jego. To On sprawia mury i przedmurze. On jest w stanie zapewnić bezpieczeństwo i pokój. Tylko wtedy jednak, gdy w Nim pokładamy całkowitą nadzieję. Na zawsze. Nie może to być jednak tylko działanie werbalne - nie wystarczy tylko wołać Panie! Panie!. Aby liczyć na Bożą przychylność, trzeba w czyn obracać to, co wypowiadają usta. Czas adwentu niech nas do tego mobilizuje.