Wiadomo, że Bóg jest stwórcą świata, ale nie taki miał on mieć kształt. Owszem, stworzony przez Mistrza, musiał być najlepszy i najpiękniejszy. Powodów do zachwycania się nim jest aż nadto. Tyle, że w pierwotnym zamyśle Boga miał on pociągać, zachwycać i kierować myśli ku Stwórcy. Stało się jednak inaczej - to, co otrzymane w dzierżawę, zaczęło kusić i budzić chęć wyłącznego posiadania. Do głosu doszła chciwość i zazdrość. Wzrok grzechem przytępiony nie jest w stanie patrzeć hen, poza horyzont, ale zatrzymuje się na tym, co ulotne i krótkotrwałe. W ten sposób świat, który miał objawiać mądrość i wielkość Boga, stanął w opozycji do Niego. Żyjemy w nim, to prawda i ma być on naszą drogą do ostatecznego celu, ale potrzeba wiele roztropności by nie poddać się temu, co zrodził ten świat: pożądliwości oczu, pożądliwości ciała i pysze tego żywota...