Z natury rzeczy wszystkie takimi powinny być, albo przynajmniej dążyć do świętości. Nie chodzi tu o wykluczanie tych, którzy Boga nie uznają, ale raczej o wskazanie na to, ile tracą odrzucając nie tylko Boże wymagania, ale też Jego łaskę i błogosławieństwo. Pan Bóg bowiem nie zobowiązuje nas do czegokolwiek dla ćwiczenia w ślepym posłuszeństwie. Wszystko ma sens. Jak nieprawdopodobnie długie oczekiwanie na potomka ze strony Abrahama, przy ciągłym zachowaniu wierności Bogu, zaowocowało pojawieniem się Izaaka, tak wytrwała wierność Symeona i Anny przyniosła spełnienie Bożych obietnic, a posłuszeństwo przepisom Prawa ze strony Maryi i Józefa przyniosło im potwierdzenie słuszności obranej drogi. Owocem zaś tego był radujące oczy i serce wzrastanie Dziecięcia w mądrości i łasce Bożej.