O to prosiliśmy, wyśpiewując dziś refren psalmu responsoryjnego. A prośba taka nie jest w stanie zaskoczyć naszego Ojca, bo On właśnie taki ma plan: chce wszystkich doprowadzić do zbawienia. Objaśnia nam to św. Paweł w dzisiejszym drugim czytaniu. To standardowy fragment Biblii na czas adwentu. Przypomnienie wierności Boga, cierpliwego oczekiwania na nawrócenie swych stworzeń oraz wizja nowej ziemi i nowego nieba, działać mają mobilizująco. Ciekawa jest jednak motywacja owej cierpliwości Bożej: Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia. Pewnie, że łatwiej jest karać, potępiać i gubić niż ocalać przez cierpliwe napominanie, karcenie i przyciąganie. Ale taki właśnie jest nasz Bóg. Tak było zawsze. Obraz pasterza prowadzącego łagodnie karmiące owce i noszącego na piersi jagnięta - nieprzypadkowo był wykorzystywany przez proroków dla ukazania dobroci naszego Pana.

   Zapewne dlatego mowa w dzisiejszej Ewangelii o św. Janie, który głosił chrzest nawrócenia. Janowe przesłanie nie miało w sobie jakiejś wyjątkowej głębi teologicznej - on po prostu upominał się o nawrócenie i wiarę w Ewangelię. Wówczas, na tamto wezwanie, parły ku niemu tłumy. Może i dziś warto by nieco bardziej przejąć się ewangelicznym wezwaniem i to nie tylko na czas adwentowy?