Oj, bardzo było to uczniom Chrystusowym potrzebne po Jego odejściu z tego świata. Zresztą to spełnienie Jego obietnicy o tym, że pozostanie z nimi aż do skończenia świata oraz, że w Jego imię dokonywać będą rzeczy jeszcze większych... I stało się. Dzisiejsza liturgia Słowa przypomina fragment działalności św. Piotra, który na wezwanie imienia Jezusa uzdrowił paralityka Eneasza a nawet wskrzesił Tabitę!

   Nie jest to jednak działanie magiczne. Podstawą jest wiara. To ona czyni cuda. Jeśli jednak dziś niewiele na to przykładów, może to oznaczać, że i dziś - jak to powiedział Pan Jezus - wielu jest tych, którzy nie wierzą. Skoro więc wiara jest podstawą cudów, szczególnie w Roku Wiary należałoby zadbać o ten element naszego życia. Nie po to, aby zadowalać się rzadko doświadczanymi cudami, ale by osiągnąć stan zjednoczenia z Bogiem. Cuda bowiem ani w wydaniu samego Pana, ani Jego uczniów nie były celem ostatecznym - były raczej środkami mającymi przywieść świadków tychże wydarzeń właśnie do wiary w Boga.