Zastanawiamy się nad sensem nażycia: Właściwie po co żyjemy? Co zrobić aby go nie przespać? Słowo Boże ukazuje nam dzisiaj Apostołów którzy trwają we wspólnocie, na łamaniu chleba i modlitwie. To pokazuje, że zbawiamy się we wspólnocie. Jest to wspólnota parafialna, którą każdy z nas tworzy.
   Oto dzień który Pan uczynił. To prawda - zawsze gdy przychodzi po nocy dzień, przynosi nową nadzieję, wlewa w nasze życie sens, by jeszcze to zrobić czy tamto. No właśnie: dzień przynosi sens noc niestety beznadzieję. Co jest zatem tym dniem co do nas przychodzi? Jest nim Jezus Chrystus, który przychodzi do nas ze Swoim Miłosierdziem, by rozproszyć mrok nocy jaki niestety dotyka naszych serc.
   Święty Paweł uczy nas w swoim liście w jaki sposób mamy postępować. Mówi o Jezusie Chrystusie, że nas zrodził do żywej nadziei. To dzięki Niemu mamy pewność, że po tym życiu czeka nas niebo. A więc mamy się radować, pomimo, że teraz musimy tu na ziemi doświadczyć cierpienia i smutku, ale jeżeli to wszystko przeżywamy wraz z Chrystusem, to poprzez wytrwałość spełni się cel naszej wiary - zbawienie duszy naszej i innych.
   Czy wierzysz, że Jezus żyje prawdziwie, że został zabity i zmartwychwstał? Święty Tomasz nie wierzył, że Jezus ukazuje się uczniom. Ta postawa i nam towarzyszy, bowiem często brakuje nam wiary i wątpimy w to, że Jezus żyje. Panie przymnóż nam wiary byśmy nie wątpili w Ciebie, ale wierzyli w to, że Jesteś miłosierny i zawsze chcesz dla nas jak najlepiej.