Pan Jezus uwalnia opętanego. Cóż to były za czasy!... Musiało być tego całkiem sporo, skoro ludzie dziwią się jedynie cudowi, nie zaś samemu opętaniu.

   Dzisiejszy człowiek inaczej ocenia tamte wydarzenia, usiłując w duchowym zniewoleniu dostrzec raczej chorobę psychiczną niż opętanie. Nie wykluczone, że niektóre choroby psychiczne, a nawet epilepsję czasem diagnozowano jako opętanie. To jednak nie znaczy, że ludzie generalnie się mylili w ocenie zjawisk. Dzisiejszy zaś człowiek w ogóle chętnie odwraca się od tematu duchowych zniewoleń udając, że problem nie istnieje. Głównie za sprawą mediów władza piekielnego ducha przedstawiana jest jako owoc wyobraźni bajkopisarzy. To zaś daje odwiecznemu wrogowi Boga wyjątkowo korzystną pozycję - nie musi się on ukrywać, bo nikt nie traktuje go poważnie, nikt się go nie spodziewa. Może więc działać bez przeszkód.

   Doskonale wykorzystuje tę sytuację: do niedawna jeszcze mieliśmy w archidiecezji jednego egzorcystę, dziś jest ich pięciu i mają pełne ręce roboty... Podobnie jest i w innych diecezjach. Zdesperowane i zrozpaczone rodziny proszą o interwencję wyznaczonych przez biskupa kapłanów. Nie zawsze proces uwalniania od złego ducha przebiega tak prosto jak w dzisiejszej Ewangelii - czasem są to długie lata modlitw nie tylko kapłana, ale i wspierającego go w duchowych bojach otoczenia, w tym szczególnie członków zakonów kontemplacyjnych. Sięgając do pierwszego czytania możemy powiedzieć, że człowiek duchowy doskonale to rozumie, ale dla człowieka zmysłowego będzie to powód do kolejnych kpin.

   Dlaczego tak mało mówi się o tak niebezpiecznym problemie? Dlaczego tłumione są głosy rozsądku? Bo to jest dokładnie w interesie złego ducha, który z jednej strony dąży do okpiwania wszystkiego, co duchowe, z drugiej zaś budzi zainteresowanie ciemną stroną duchowego świata. To staje się interesujące... Tymczasem wystarczy jedynie uchylić drzwi: tarot, wizyta u wróżki, czy próba wywoływania duchów - a już można się znaleźć pod wpływem największego wroga Boga i człowieka. Trzymajmy się więc Bożego Ducha.