Tak podobno Niemcy określają twarz człowieka rozmodlonego. Oremusgesicht należałoby przetłumaczyć jako oblicze modlitewne (od łac. oremus = módlmy się).

   Prawdopodobnie niewielu jest ludzi, którzy nie mają problemów z modlitwą, a jeszcze mniej jest tych, którzy potrafią modlić się autentycznie rozmawiając z Bogiem. Mojżesz należał do tej właśnie kategorii ludzi, którzy z Bogiem rozmawiali, jak się rozmawia z Przyjacielem. Mało tego: spotkanie z Bogiem nie tylko jego duszę uszlachetniało, ale nawet ciało przyjęło na siebie znamię bliskości Boga. Pismo święte pisze dosłownie skóra na jego twarzy promieniała i wszyscy ludzie mogli to oglądać. Nie tyle miało to budzić respekt ile pokazać jak bardzo odmienia spotkanie z Panem. 

   Dziś też mamy takich ludzi (oremusgesicht), którzy pogodą swojego oblicza dają do zrozumienia, że są jeszcze na tym świecie tylko dlatego, że chce tego Pan Bóg. Oni zaś, realizując realnie Jego plany, są już niemalże w Jego świecie i dlatego z wielkim pokojem patrzą na wszystko na tym świecie.