O co tak naprawdę chodzi w życiu? Jako wierzący powiemy, że o zbawienie, bo to prawda. Nie ma nic ważniejszego. Pan Bóg stworzył nas z miłości i dla miłości - abyśmy z Niego czerpiąc, miłowali innych ludzi, a ostatecznie w Nim znaleźli ukojenie na wieki. Celem więc jednoczenia się z Bogiem jest stawanie się lepszym dla ludzi. Właśnie z tego każdy z nas będzie sądzony. W dniu Sądu Ostatecznego powie nam Pan: byłem głodny, nagi, spragniony, chory... Taki jest więc prawdziwy cel kształtowania ducha przez modlitwę, słowo Boże, rozmyślania i posty. Jest to szczególnie ważne w czasie, który już niebawem rozpoczniemy. Chodzi, oczywiście, o Wielki Post. Okazją ku zbliżeniu się z naszym Panem będą Drogi Krzyżowe, Gorzkie Żale oraz różnego rodzaju postanowienia, umartwienia i wyrzeczenia. Niezwykle ważne są też szczególne spotkania z Panem, czyli adoracje Najświętszego Sakramentu. To nie sztuka dla sztuki, a czas oczyszczenia i przygotowania.

   Dwa z dzisiejszych czytań mówią o oczyszczeniu z trądu. Wszyscy jesteśmy zanieczyszczeni trądem tego świata. Pan Bóg chce nas oczyścić, ale domaga się współdziałania. Nie zawiedźmy Go.

   Ale jest jeszcze coś innego: unikanie zgorszeń. O tym mówi nam św. Paweł, zachęcając do czynienia wszystkiego na chwałę Boga ale też i do unikania zgorszenia. Gorszyć kogoś oznacza uczynić go gorszym niż był dotąd. To też trzeba brać pod uwagę: nie tylko czynić dobrze, ale i nikogo nie gorszyć.