A dlaczego by nie? - można by zapytać. To jednak odważne i lekkomyślne zarazem pytanie. Przecież „stanąć przed Synem Człowieczym" to wielkie wydarzenie, do którego wypada należycie się przygotować. Nie zawsze da się „stanąć" przed naszymi dobrymi znajomymi, a cóż dopiero przed Bogiem!

Wyobraźmy sobie sobotnie przedpołudnie: koleżanka przychodzi do domu swojej rówieśnicy, staje przed drzwiami jej mieszkania i prosi o spotkanie. Zakłopotana matka usiłuje tłumaczyć córkę: „Późno wróciliśmy z przyjęcia, więc Magda jeszcze śpi, ale zaraz wstanie. Proszę nieco poczekać."

Czy będzie czekał Syn Człowieczy na nas, gdy przyjdzie do nie przygotowanych? Gdyby tak było, niepotrzebne byłoby ostrzeżenie „czuwajcie i módlcie się, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym". Ciekawymi natomiast są przeszkody czyniące nas niezdolnymi do wzięcia udziału w spotkaniu z Nim. Mówi Pan Jezus o obżarstwie, pijaństwie i troskach doczesnych. Nie stawia nam więc przed oczy jakichś wielkich grzechów, ale niejako materię codzienności. Jeść bowiem trzeba, przyjmowanie napojów jeszcze większą jest oczywistością, a troski doczesne? No, cóż? Nieroztropnością byłoby nie zajmować się nimi w ogóle, ale - jak z powyższego widać - troska o nie może się okazać rodzajem bagna, wciągającego ku zagładzie. Narzekamy na fast foody i gorszymy się możliwością korzystania z tak niebezpiecznego i niehigienicznego trybu życia. Dobrze, gdy posiłki przygotowywane są w domu, w normalnym trybie czasowym bez przyśpieszaczy i tzw. ulepszaczy. Są jednak ludzie, którzy z ich przyrządzania czynią celebrację zupełnie nieporównywalną ze spotkaniami z Panem Bogiem. Tu bywa niejednokrotnie szybko i byle jak. W Chrystusowym ostrzeżeniu przed obżarstwem niekoniecznie musi chodzić o nadmiar przyjmowanych pokarmów. Może miał Pan Jezus na myśli właśnie brak proporcji?

Obżarstwo, pijaństwo, troski doczesne... Dziś ostatni dzień roku liturgicznego. Od jutra już adwent. Czy zmieni się coś w proporcjach gotowania strawy - dla ciała i dla ducha?