Informacja w społeczeństwie odgrywa ogromną rolę. Dziś pewnie trudniej niż kiedyś znaleźć usprawiedliwienie dla społecznej niewiedzy. Prasa, radio, telewizja czy internet aż przelewają się od zbytecznej wiedzy. Nie zawsze jest ona rzetelna, zgodna z prawdą, ale przelatuje przez świat, wpływając na świadomość. Dlatego powiedzieć dziś: „Pani o tym nie słyszała?" brzmi jak zachęta do zrobienia rachunku sumienia... Kiedyś po prostu oznaczało to „Nie zajmuję się plotkami."

   Dziś zdecydowanie łatwiej zweryfikować źródło plotki. Tak zwane massmedia działać muszą po linii właścicieli medialnych koncernów. Wieść szybko obiega świat, ale informacja rzadko przeciska się przez niego w czystej postaci. Zwykle jest to produkt wtórny, przetworzony, ukazany pod odpowiednim kątem, wyretuszowany czy też oszpecony - zależnie od woli medialnych magnatów. Kiedyś, by przeinaczyć fakty, trzeba było złej woli miejscowej plotkary zaś wieść niesiona mechanizmem głuchego telefonu, przybierała monstrualne kształty. Dziś tradycyjni plotkarze nie mają co robić, bo wyręczają ich zawodowcy. Przeciętny widz bądź czytelnik może wierzyć lub nie kolportowanym wiadomościom, ale łatwo zlokalizuje źródło przekazu.

   Wyobraźmy sobie czasy Pana Jezusa. Mówiło się o Janie Chrzcicielu. (O czymś lub o czymś przecież trzeba mówić...) Obaj zresztą mieli swoich zwolenników i przeciwników. Jedni podziwiali ascetyczny tryb życia proroka znad Jordanu - innym z kolei przeszkadzał wizerunek kogoś doskonalszego od nich, więc... trzeba było go nieco obmalować. Z Chrystusem było podobnie: z wdzięcznością spoglądali na Niego wszyscy uzdrowieni, docenieni, przytuleni, zaś nie zauważeni we właściwy sposób zyskiwali powód do zazdrości.

   Tak więc oceny ludzkie, dotyczące zarówno człowieka jak i Boga samego, znajdują - niestety - płaszczyznę odniesienia w samym człowieku, często małostkowym, obciążonym słabościami, z nie zrealizowanymi ambicjami. Dlatego właśnie, jeśli już, to tylko w świetle mądrości można dokonywać jakichkolwiek ocen ludzi.