„Jesteśmy boży cyganie/ Jesteśmy wieczni pielgrzymi, / Tęsknotą gnani, Boży cyganie, / Bezdomni, ale szczęśliwi." - to jedna ze zwrotek nie najnowszej już piosenki, która raczej nie porywa ewangelicznym entuzjazmem, ale jest rodzajem świadectwa ludzi zakochanych w Bogu, takich, którzy niczego nie chcą dla siebie, a ich jedynym pragnieniem jest realizacja Bożych pragnień. Kolejna zwrotka tej samej piosenki utwierdza nas w tym przekonaniu: „W drogę zabierać nie chcemy / Więcej, niż serce pomieści. / Ptakom podobni, jutra niepewni, / Lecz milionerzy niebiescy." I właśnie o to chodzi - aby na tym świecie niczego się nie spodziewać, bo i sam Pan Jezus „nie miał gdzie by głowę mógł oprzeć".

   Natomiast dwa kolejne akapity dzisiejszej Ewangelii mówią o konieczności szybkiego reagowania na Boże propozycje. Miłość do Boga musi być zawsze większa od miłości do jakiegokolwiek innego stworzenia. Brak zgody na udział w pogrzebie ojca jest oczywiście dramatycznym i skrajnym przykładem dyspozycyjności względem Chrystusa. Ma to jednak pokazać, że wobec wartości wiecznych, wszystko co doczesne jest bez wartości.

   Podobnie, gdy chodzi o obraz oglądania się wstecz, gdy wzrok winien być skupiony na orce. Gdy Pan woła, trzeba natychmiast zostawić wszystko i udać się za Nim, bo On wie, co w danej chwili dla nas jest najlepsze.

   Wszystko to będzie jednak absolutnie niezrozumiałe, gdy nie będzie wiary. Ona te sytuacje najlepiej tłumaczy, a budząc zaufanie, kasuje wszelkie protesty i niepotrzebne pytania. O nią więc się módlmy przede wszystkim.