Można by mówić, że to nieporozumienie - czyż bowiem Pan Bóg może czegokolwiek żałować? Nam się zdarza żałować niefortunnie podjętych decyzji, ale to wynika z naszej niedoskonałości: niejednokrotnie nie jesteśmy bowiem w stanie przewidzieć skutków podejmowanych przez nas decyzji. To jednak Panu Bogu przytrafić się nie mogło. On wszak jest najmądrzejszy, wszystkowiedzący... Dlaczego więc autor biblijny użył sformułowania „żałował, że stworzył człowieka"?

Niejednokrotnie tak właśnie bywa z ludźmi: gdy na przykład rodzice nie są w stanie wpłynąć na zmianę postępowania syna, gdy żona nie może odwieść męża od naużywania alkoholu, nauczyciel perswazją nie potrafi nakłonić ucznia do pilniejszej nauki, wówczas pozostaje już wyłącznie modlitwa i pełne politowania kiwanie głową: „żal mi ciebie". Żal - bo przecież nie chcę naruszać twojej wolności, a ty sam nie wykazujesz najmniejszej chęci zmiany trybu życia. Wiem, co cię czeka i dlatego żal mi ciebie...

To o takim rodzaju żalu możemy mówić w odniesieniu do Boga. Żal Mu po prostu tych ludzi, którzy nie chcą przyjmować rad, podporządkować się nakazom i marnują po prostu swoje życie. Jedno, co można zrobić to mobilizować wiernych Bogu. Noe i jego rodzina stanęli w opozycji do „reszty świata". Dysproporcja ogromna. Tu - niewielka garstka gotowych wiernie spełnić wolę Najwyższego, tam zaś - ogromna rzesza upartych, wrogo nastawionych, uciekających od Boga i gorszących swym postępowaniem „maluczkich".

Jak się to skończyć mogło? To oczywiste: uciekający spod Bożej kurateli ludzie, na własne życzenie pozbawiający się Jego wsparcia, poniosą za chwilę odpowiedzialność za swoją niefrasobliwość. Tymczasem jednak żyjemy niejako na froncie - ci oddani Bogu, których szeregi zdają się topnieć i ci, których wydaje się być coraz więcej, a którzy stają świadomie lub lekkomyślnie naprzeciw swemu Stwórcy. Cóż można zrobić? - Przemawiać do rozsądku, modlić się i organizować kolejne „arki", aby w nich sam Odkupiciel mógł coraz wyżej i wyżej unosić posłusznych sobie, pragnących świętości, chcących oddać Mu całe życie. A pozostali? No, cóż? Mają rozum i wolność woli. Sami muszą wybierać. Jeśli uparcie obstają przy swoim, to po prostu żal ich...