Trudno powiedzieć czy pamięć o Jezusie z Nazaretu oraz Jego wspaniałym nauczaniu przetrwałoby do naszych czasów, gdyby nie fakt Zmartwychwstania. Wielu przecież było nauczycieli wędrownych, którzy porywali za sobą tłumy. Co prawda nikt z nich nie mógł marzyć o takiej potędze działania cudów jaką dysponował nasz Pan, ale i oni zadziwiali czynionymi znakami. Jednak to właśnie wieść o Zmartwychwstaniu zelektryzowała ludzi i spowodowała niejako wsteczne zainteresowanie nauczeniem Nazarejczyka.

   Ze zmartwychwstaniem mieli problem nie tylko pierwsi chrześcijanie. Pamiętamy bowiem św. Pawła, jak wykorzystał swoją wiarę w zmartwychwstanie ciał, kiedy to postawiony przed Sanhedrynem wykorzystał różnicę w zapatrywaniach na ten fakt faryzeuszy i saduceuszy. Pierwsi bowiem wierzyli zarówno w świat ducha jak i w zmartwychwstanie ciał, drudzy tego nie uznawali. Wobec sporów i zamieszania Paweł został wyprowadzony z sali.

   Nie ma wątpliwości, że gdyby nie myśl o zmartwychwstaniu i przyszłym życiu - doskonałym i w pełni szczęśliwym - doczesność jawić by się musiała jako okazja do wykorzystania chwili. Tymczasem zaś z powodu wiary wielu ludzi odkrywa w sobie ogromne pokłady heroizmu, wielkości ducha i ofiarności, które w przypadku nie istnienia życia przyszłego, po prostu by się nie opłacały...