I znowu Chrystus użyty – dosłownie: Pan Jezus znów wykorzystany! Dlaczego? Ewangelista, św. Mateusz, opisując wydarzenie zawarte w dzisiejszej Ewangelii, dodaje komentarz: „Faryzeusze (…) chcąc Go wystawić na próbę…” Według niego nie było więc wątpliwości, że nie chodziło im o rozwiązanie problemu, ale o jego stworzenie. Dla Żydów bowiem było jasne, że małżeństwo jest ludzką umową, którą w każdej chwili mężczyzna może rozwiązać (kobiety tego przywileju nie posiadały). Różnili się między sobą jedynie rozumieniem powodu rozstania się. Jedna ze szkół rabinackich stała na stanowisku, że jedynie ważne przewinienie ze strony żony daje mężowi prawo do oddalenia jej, inna natomiast twierdziła, że wystarczający jest jakikolwiek powód.

Trudno oczywiście mówić, że sprawa nie była ważna. Chrystus Pan zaś, jako nauczyciel Izraela, najlepiej nadawał się do rozwiązania tego sporu. Ale podkreślmy: tu znów chciano Chrystusa wykorzystać - przy Jego udziale chciano podzielić społeczeństwo. Nie pierwszy i nie ostatni to raz… On jednak po raz kolejny zaskakuje diametralną odmiennością spojrzenia. Nie opowiada się po niczyjej stronie, ale wskazuje na rozwiązanie trzecie, które tak naprawdę jest pierwszym i podstawowym: rozwód jest poza możliwością ludzkiego działania – „co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela”. Być może Pan Jezus miał odtąd wszystkich przeciwko sobie, ale dzięki temu mamy ostateczną, najwłaściwszą wykładnię na temat trwałości małżeństwa.

Wobec tak jednoznacznej wypowiedzi Boga wszelkie ludzkie dyskusje są po prostu stratą czasu. Skoro prawo rozwodowe było następstwem „zatwardziałości serc”, to nie inne są przyczyny wracania i dziś do tego tematu. Uwierzmy Panu Jezusowi i zacznijmy traktować małżeństwo i wszystkie trudy z nim związane, jako ofiarę codziennie składaną Panu Bogu, jako okazję do dźwigania wraz z Nim ofiarowanego krzyża.