Wszystko poświęcić, wszystko oddać, niczego nie chcieć dla siebie - i po co? Któż doceni taką postawę? Gdy uczeni w Piśmie oskarżają Chrystusa - zupełnie absurdalnie - o skuteczność egzorcyzmów mocą... opętania, gdy inni mówią o postradaniu przez Niego zmysłów, to zdawało by się, że przynajmniej w rodzinie mógłby szukać oparcia. Niestety - krewni usiłują Go powstrzymać przed realizacją zamierzonych zadań.

    To musi być straszne: tak wiele jest do zrobienia, maksimum włożonego wysiłku, plon tychże działań dość mizerny, a tu nawet w rodzinie nie można znaleźć oparcia. Z pewnością mieli dobre intencje. Może chcieli odsunąć w czasie trudny moment konfrontacji? Może uchronić chcieli przed nieszczęściem? Niezależnie od tego skutek mógł być tylko jeden: wyhamowanie procesu ewangelizacji. To więc jest jakiś rodzaj pokusy, której z pewnością należało się oprzeć. Wola Ojca jest przecież najważniejsza. Dlatego właśnie do porządku przywołać należy hamulcowych - choćby to byli najbliżsi - dowartościować zaś tych, którzy rozumieją, co jest najważniejsze. Nie oznacza to bynajmniej, by nasz Pan chciał się wypierać Matki, ale taka dokładnie jest konsekwencja traktowania na serio przykazania miłości Boga, którego kochać trzeba z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił swoich.