Obserwując dzisiejszy świat można zauważyć wielu ludzi całkowicie zagubionych. To ludzie, którzy często uwikłani w różne nałogi trwają w grzechu. Jednak słyszymy też o ludziach młodych, którzy wcześniej taplali się w błocie, a nawrócili się. Obserwujący takie przypadki są zaskoczeni: Skąd u niego aż tak radykalna przemiana. No właśnie - skąd? To dobre i ważne pytanie?

   Czas adwentu to czas radości, ale także i czas przemiany. Nawrócenie to nie jest proces jednorazowy. Słowo Boże mówi poprzez słowa św. Jana Chrzciciela żebyśmy prostowali ścieżki. Nie jest to czynność jednorazowa, ale proces. A po co mamy prostować owe ścieżki? Abyśmy mogli wydawać dobre owoce. Jeżeli pozwolimy Chrystusowi zadziałać i przemienić nasze serce to wówczas będziemy wydawać dobre owoce.

   Słowo Boże skłania nas dzisiaj do zadania sobie pytania: Jakim drzewem jestem? Czy rodzę dobre owoce czy złe? Jeżeli rodzę złe owoce, jeżeli moje życie jest złe to czas adwentu jest czasem nawrócenie i powrotu do Chrystusa. Jeżeli wejdziemy na drogę prostowania naszych ścieżek, naszego serca to efektem tego wysiłku będzie ogromna łaska jaką nam da Bóg, a mianowicie ujrzymy zbawienie Boże, zobaczymy, że Bóg spełnia to co obiecuje.

   Słowo Boże dzisiaj daje także nam na czas adwentu nadzieję i pocieszenie, że warto jest się starać, że nasz wysiłek nie pójdzie na marne bowiem Bóg wszystko widzi. Efektem nawrócenia i powrotu do Boga jest pokój serca. Nie ma nic wspanialszego jak wewnętrzny pokój. Pokój, który przynosi Chrystus tutaj na ziemię.