To prawa ręka Mojżesza, dowódca wojsk egipskich uciekinierów. Zawsze był po jego stronie. Również wtedy, gdy - już po przejściu  Morza Czerwonego - wysłany został jako jeden ze zwiadowców do Kanaanu, by dokonać przeglądu tamtej ziemi i miast, by ocenić szanse zdobycia tego kraju. To właśnie on - Jozue, syn Nuna oraz Kaleb, syn Jefunnego, w przeciwieństwie do zastraszonych pozostałych zwiadowców, nie tylko przynieśli dorodne owoce tamtej ziemi, ale również zachęcali z całej  mocy, aby ruszać od razu w tamte rejony, wszak Bóg dopomoże... Lud nie dał się jednak przekonać, ale Jozue strzegł ogromnego skarbu swej wiary, towarzysząc Mojżeszowi wszędzie - również na górze Tabor.

   Zdaje się, że on nie miał nigdy wątpliwości. I dlatego, po śmierci Mojżesza, został postawiony na czele narodu wybranego. Dziś dowiadujemy się również, że Bóg postanowił go wywyższyć w oczach ludzi i dlatego nakazał mu przeprowadzić lud wybrany przez rzekę Jordan, podobnie jak niegdyś Mojżesz przez Morze Czerwone.