Męczeństwo patrona dnia dzisiejszego nie było jego wyborem. Możliwe, że liczył się z konsekwencjami swojego głoszenia i w tym sensie był to jego osobisty wybór. To jednak, co się dokonało w czasie uczty u Heroda, zakrawa na farsę. Można bowiem powiedzieć, że Jan (dosłownie) stracił głowę z powodu kaprysu nieprzyjaznej mu niewiasty. A stało się to pośrodku pijackiej uczty...

   I tak może być. W pamiętne piątkowe popołudnie wielu handlowało na ulicach Jerozolimy, gdy Zbawiciel przechodził pośród nich z krzyżem - znakiem haniebnego męczeństwa. W wielu budziło to nerwowość, wściekłość - bo psuje interes... A przecież był to największy w dziejach świata akt ekspiacji za grzechy ludzkości. I tu podobnie był to owoc jednoznacznej postawy Chrystusa wobec świata, który pragnął zwrócić Ojcu. Ów świata zaś bolesne znamię wyrył na Ciele naszego Pana - tylko za to, że wolał podporządkować się woli Ojca niż świata. Taka jest cena wiernego trwania przy Panu. Ale warto. Uginanie się pod wichrem oczekiwań stworzenia, nie usunie lęku przed kolejnymi roszczeniami. Stąd potrzeba poważnego potraktowania słów Boga, które wpierw skierowane zostały do Jeremiasza: Przepasz biodra, wstań i mów wszystko, co ci rozkażę. Nie lękaj się ich, bym cię czasem nie napełnił lękiem przed nimi. Tylko odważna współpraca z Bogiem wyzwala z lęku i daje pewność, że idziemy dobrą drogą.