Dla wielu wędkowanie to strata czasu - moczenie kija godzinami. A przecież wymaga to od wędkarza znajomości zachowań rybiego świata, rodzajów przynęt, kołowrotków oraz wczesnego wstawania.

   Większość nie potrafi zrozumieć astronomów, którzy zamiast spać, nocami przeczesują niebo teleskopem. Ich wiedza może budzić podziw, ale zbyt długie wysłuchiwanie opowieści o kometach czy galaktykach raczej odstrasza i może nawet budzić współczucie...

   Wiedza elektronika, który wysłuchawszy kilku objawów awarii, już wie z jakim elementem je skojarzyć, co więcej: jest gotów tłumaczyć zasady jego działania. Ale po co? I tak przecież tego nie zrozumiemy. Podziwiamy jego fachowość, ale uciekamy od wykładów - to nie nasz świat.

   Trochę można w ten sposób patrzeć na proroka Jeremiasza, którzy pochłaniał słowo Boże, będące dla niego rozkoszą i radością serca. To, co słyszał, było dla niego logiczne - jedno wynikało z drugiego. Dzielił się owym bogactwem z tymi, do których został posłany, ale spotykał się z brakiem zrozumienia, a nawet z wrogością i złorzeczeniami. Dziwił się w głębi duszy: Jak mogą tego nie rozumieć? Jakże tego nie widzą? To powodowało ogromy ból ducha i ranę niemożliwą do uleczenia.

   Doskonale rozumiemy, co miał na myśli prorok. Też mamy do czynienia z takim niezrozumieniem. Bo to chyba niemożliwe, aby ludzie świadomie chcieli pójść na zatracenie wieczne. Jak do nich dotrzeć? Jeremiasz, człowiek Boga usłyszał: nawróć się...