Ci, którzy spotkali Zmartwychwstałego nie przejęli się oficjalnymi „świadectwami” głoszonymi przez przekupnych strażników o rzekomej kradzieży martwego już ciała Chrystusa przez Jego uczniów. Spotkawszy Go raz jeden, gotowi byli życie oddać za prawdę o Jego przebywaniu wśród żywych. Odtąd niczego im już nie było trzeba. Podszyty strachem Piotr, który trzykrotnie wyparł się znajomości ze swoim Mistrzem, teraz odważnie głosi prawdę o Jego zwycięstwie nad śmiercią, zaś światłem Ducha Świętego umocniony, dowodzi logiki Jezusowych zachowań, przepowiadanych już szczegółowo przez Boga w dawnych czasach.

W ten sposób doszło do wyraźnej polaryzacji środowiska żydowskiego: działający niegodziwie, lecz w majestacie Prawa, kwestionujący boskość Chrystusa i gotowi pozbawić życia każdego, kto tę prawdę ośmieli się podtrzymywać oraz Bogu ducha winnych wiernych swemu Panu, dla których istotną jest przede wszystkim Prawda i wszystko, co z niej wynika. To nic, że przypłacą to cierpieniem i śmiercią. Teraz już wiedzą, że warto opowiadać się po stronie prawdy, bo ostatecznie to ona zwycięża.