Jedna z bardziej popularnych niegdyś piosenek, śpiewanychchętnie przez młodzież, rozpoczynała się od słów: Ciągły niepokój na świecie, wojny i wojny bez końca. Jakże niepewna jest ziemia jękiem i gniewem drgająca. Taki bowiem jest obraz świata skażonego grzechem pierworodnym. I właśnie dlatego Chrystus, który dokonał dzieła odkupienia, zwraca się do ludzi ten świat zamieszkujących, ze wspaniałą ofertą, zawartych w dalszych słowach wspomnianej piosenki: Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje dzisiaj świat...

   W Dniu Zielonych Świątek, a więc pięćdziesiąt dni po Zmartwychwstaniu, Kościół przypomina nam w Ewangelii scenę z...  wieczoru dnia zmartwychwstania. Oto Chrystus, przychodząc do swoich uczniów, zastraszonych, pełnych niepokoju, właśnie te słowa uznał za najstosowniejsze i najbardziej potrzebne: Pokój wam! W tym miejscu przypomnieć jednak wypada, że hebrajskie szalom jest czymś więcej niż brakiem wojny. W szalom bowiem zawiera się życzenie wszelkiej pomyślności, zdrowia, błogosławieństwa - tego, czego nieustannie pragniemy. Warto jednak zauważyć, że po słowach tegoż pozdrowienia, Pan Jezus tchnął w Apostołów Ducha Świętego nakazując, by... odpuszczali grzechy. Z całą pewnością mamy tu do czynienia z bardzo ważną wskazówką ze strony Zbawiciela: człowiek nie może być szczęśliwym bez odpuszczenia grzechów. A tego właśnie dokonuje Duch Święty, Duch, który jest Miłością. Nie tylko więc wymazuje w nas ślady zła, ale gojąc dusze natychmiast wypełnia je Sobą, uzdalniając nas ponownie do miłości. Tylko na tej drodze ludzkość może osiągnąć trwały pokój poprzez przebaczenie i miłość. Wołajmy więc za świętym Janem Pawłem II:  Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi -  rozumiejąc już teraz lepiej, że ten cud dokonuje się naprawdę w sakramencie pojednania.