To najprościej. Tak przecież żyją zwierzęta. Nie tylko pożerają jedne drugie - zgodnie z prawem silniejszego - ale też dogadzają sobie jak to tylko możliwe. Tym stworzeniom wystarczy mieć pełen brzuch i słodkie nieróbstwo. Od tysięcy lat nie zmieniły niczego w swojej diecie, sposobach postępowania, budowania schronisk. - Tak jest dobrze i tak ma być. Zresztą, po cóżby miały się starać, skoro ich żywot tak ograniczony. W zależności od masy ciała żyją od kilku dób do ponad stu lat. Ale przecież koniec może nastąpić w każdej chwili.

   Człowiek też ma tę świadomość, ale jest duchem niespokojnym, usiłującym nieustannie powiększać komfort i wygodę życia. Stąd przecież mnóstwo wynalazków. Ale życie nasze nie może być podobne do życia zwierząt! Człowiek do wyższych rzeczy jest powołany. On ma się jednoczyć z Bogiem - już tu, na ziemi, a przede wszystkim w wieczności, dlatego: pójdźmy do Niego wszyscy.