Kaszubskie pola to zwykle gleba V i VI klasy - rzadko IV. To zupełnie co innego niż depresja żuławska czy zagony wielkopolskie. Inaczej uprawia się ziemię tam i tam. Z założenia więc Kaszubi nie mogą się równać z Poznaniakami, bo już baza wyjściowa jest inna. Można powiedzieć, że ci pierwsi mają pecha. Choćby więc chcieli, nie wycisną ze swej ziemi sześćdziesięciokrotnego, czy tym bardziej stukrotnego plonu.   Można by powiedzieć: to nie wina ziarna, że wrzucone zostało na drogę, na skałę czy pomiędzy ciernie. Miało pecha... Tyle, że Pan Jezus tłumaczy iż nie chodzi tu absolutnie o lokalizację, a o postawę, o charakter. I tak posiany na drodze to słuchacz nierozumiejący Pisma; ten na skale posiany jest niestały, nie można na niego liczyć, dla kolejnego zaś troski doczesne i ułuda bogactwa stały się cierniami, tłumiącymi owocność. Nie dajmy się.