Jakież trzeba mieć w sobie pokłady dobra, miłości i miłosierdzia, aby zareagować tak jak to uczynił Józef wobec swoich braci, niedawnych prześladowców i sprzedawczyków! To, że im przebaczył nie wynikało z fałszywego irenizmu, szukającego spokoju za wszelką cenę, ale było świadectwem ogromnej dojrzałości w wierze. Potrafił on bowiem, odsuwając w niepamięć minione krzywdy, dostrzec w wydarzeniach z przeszłości wyraźny plan Boga, zmierzający ostatecznie do wybawienia wybranego narodu od głodowej śmierci.

   Obyśmy i my potrafili na wszystko, co nas spotyka patrzeć z głębią wiary i cierpliwie oczekiwać na wyjaśnienie tajemnicy.