W życiu codziennym doświadczamy różnych sytuacji. Jedne są radosne, inne niestety nie, ale powodują w nas smutek. Skoro Pana Boga możemy spotkać w drugim człowieku, to dlaczego doświadczamy niekiedy od ludzi tyle cierpienia? Każdy człowiek chce być kochany i poważany przez innych ludzi, a często bywa tak, że jeden człowiek gardzi drugim uważając drugiego człowieka za kogoś niższego od siebie samego.

   Często stosujemy wobec innych ludzi zasadę „oko za oko, ząb za ząb", uważając odwet za coś normalnego ponieważ "skoro on mi to uczynił to ja mu nie popuszczę". Słowo Boże pokazuje nam dzisiaj, że Pan jest Sędzią sprawiedliwym i odda każdemu człowiekowi co się mu należy. Wtedy próba wykonywania wyroku na własną rękę jest czymś złym.  Bowiem nie uznajemy prócz ludzkiej sprawiedliwości, żadnej innej.

   Chrystus nie tylko jest sprawiedliwy, ale też patrzy na każdego człowieka z wielkim szacunkiem. Nie ma względu na osoby, lecz wszystkich traktuje jak Dzieci Boże. Ludzkie spojrzenie na innych ludzi jest niestety ograniczone i często szufladkujemy ludzi już po pierwszym spotkaniu.

   Jedynym sprawiedliwym sędzią jest Bóg, który nie ma względu na osoby. A więc w każdej niesprawiedliwości możemy odwoływać się do Boga, który jest sprawiedliwym sędzią, a Jego wzrok skierowany zawsze ku sprawiedliwym. Ludziom którzy liczą się z Nim i stają każdego dnia przed Jego obliczem w pokorze czyli w prawdzie o samym sobie.