Jeśli ktoś się nie modli, to najczęściej z lenistwa lub z braku miłości.  Co jednak z tymi, którzy uważają, że modlić się nie potrafią, albo są niegodni spotkania z Bogiem? Problem dotyczy też tego, czy wypada mówić Bogu o tym, o czym On doskonale wie? Czy wolno Mu „głowę zawracać\"?

   Dar rodzicielstwa w tym wypadku ułatwia zrozumienie. Czy bowiem rodzic złościć się będzie na własne dziecko, gdy to zbyt często go absorbuje? Czy nie uśmiecha się czasem pod nosem, gdy jego potomek nieświadomie powiela tak-tykę starszych, próbując wymusić coś na rodzicach, używając niekiedy dość prostych argumentów? Rozmowa Abrahama z Panem Bogiem trochę przypomina takie przekomarzanie się z Bogiem, które Pan akceptuje, bo ono uszlachetnia człowieka. Mniejsza o sposób załatwiania - ważna jest idea, zbudowana na wierze, że Bóg wszystko może. I tego należy się trzymać.