Któż z rodziców nie zadaje sobie tego pytania, gdy malutka, nieporadna istotka, zdana całkowicie na nich, to uśmiecha się, to znów płacze, macha rączkami, przebiera nóżkami, gaworzy...? Niekiedy osiąga wielkie postępy, gdy chociażby chodzić zaczyna wcześniej od innych. Bywa, że wówczas właśnie pada to pytanie: Kimże będzie to dziecko?

   Tym bardziej więc w odniesieniu do św. Jana, którego przyjściu na świat towarzyszyły wielkie znaki. Cudem wprost były jego narodziny. Nie zawiódł jednak nadziei pokładanych w nim przez rodziców ani przez Boga. Wypełnił zadanie dla niego przygotowane i to tak doskonale, że sam Pan Jezus powiedział o nim, że na świecie nie powstał większy od Jana Chrzciciela... A co z nami?