Po tylu cierpieniach i boleściach dziś rozbrzmiewa głośne Hosanna  i Alleluja Synowi Bożemu. On przeszedł tak długą drogę dla nas, aby teraz stać się naszym Panem, który zasiada już po prawicy Ojca Niebieskiego. Przez Niego Bóg wypełnił swoją obietnicę zbawienia. Dokonało się to przez cierpliwe trwanie w trudnościach. Podtrzymywała Go w tym większa od naszej miłość, wiara i pokora wobec Ojca.

   Trwamy teraz w radości i dziękczynieniu, bo Pan nasz powstał z martwych! To okazja do refleksji dla nas: Czego nam jeszcze brakuje do doskonałości w oczach Jezusa? Czy tego, czego brakowało młodzieńcowi z kart Pisma Świętego? Czy przywiązani jesteśmy do rzeczy materialnych i tego, co nas kusi na tym świecie? Kiedy będziemy w stanie się od tego uwolnić i nie czuć  uzależnienia od tego, co przyziemne, wtedy zbawienie odczuwać będziemy już tu na ziemi, jak to zapowiedział Pan Jezus. On trwa nieustannie w gotowości. Czeka na nasze zaproszenie - inaczej nie przyjdzie do nas, ponieważ szanuje naszą wolność. Przywołujmy Go więc dziś. Niech to będzie Święto Jego i nasze. Radość niech będzie obopólna - z Jego zwycięstwa i naszej gotowości do pójścia za Nim wszędzie.